تأثیر آموزش تفکّر انتقادی بر فرایند مراقبتی بیماران در دانشجویان پرستاری

زمینه و هدف: تحقیقات نشان می دهد آموزش مهارت های تفکّر ، به عنوان اولویت اصلی در برنامه ریزی های آموزشی مراکز تعلیم و تربیت در نظر گرفته شده است. یکی از روش های آموزش تفکّر، استفاده از تفکّر انتقادی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر تفکّر انتقادی دانشجویان پرستاری بر فرایند مراقبتی بیماران بستری انجام شد.   روش تحقیق: در مطالعه مورد- شاهدی حاضر، آموزش بالینی بخش گوارش برای 30 نفر از دانشجویان پرستاری دختر، به شکل تفکّر انتقادی (گروه مورد) و برای 30 نفر به روش سنتی (گروه شاهد) انجام گرفت. میانگین پیشرفت تحصیلی در دو گروه با استفاده از آزمون t مستقل و میانگین نمره قبل و بعد از آموزش در هر گروه با استفاده از آزمون تی زوج شده مورد مقایسه قرار گرفت.   یافته ها: میانگین سنّ و معدّل دو ترم قبل در دو گروه مورد و شاهد تفاوتی معنی داری نداشت، میانگین نمره پیشرفت تحصیلی بعد از آموزش در هر دو گروه افزایش معنی داری را نسبت به قبل از آموزش نشان داد (005/0 p< ) اما افزایش میانگین نمرات در گروه مورد (05/0 p< ) نسبت به گروه شاهد (4/0 p< ) به طور معنی داری بیشتر بود.   نتیجه گیری : بر اساس نتایج به دست آمده از این تحقیق دو گروه به طور معنی داری از نظر آموزشی پیشرفت داشتند و اختلاف پیشرفت دو گروه نسبت به یکدیگر چندان زیاد نبود که می تواند در نتیجه تأثیر آموزش به هر شکل باشد. پیشنهاد می شود در تحقیقات آینده به منظور دستیابی به مراحل بالای تفکّر انتقادی، مطالعه ای مشابه در جامعه پرستاران فارغ التحصیل با آموزش طولانی انجام گیرد.